Description

Krzew wysoki do  5 m, długość liści do 25 cm, kwiat w kolorze indygo, ale zawiera niewiele barwnika (w przeciwieństwie do wykorzystywanego dawniej do barwienia indygowca barwierskiego, z którym amorfa jest mylona, być może dlatego, że jej druga nazwa to indygowiec zwyczajny). Krzew ten jest niewymagający, łatwy w uprawie, a cieszy oczy oryginalnymi liśćmi i kwiatostanami. Kwitnie intensywnie od końca maja do lipca. Kwiaty są miododajne, ich pyłek ma charakterystyczną ceglastą barwę. Przyciąga pszczoły i motyle. Ale też odstrasza niektóre szkodniki co ogrodnicy wykorzystują do naturalnej ochrony roślin. Owocem jest mały, ciemnobrązowy i wydłużony strączek, pokryty gruczołami. Wewnątrz znajdują się jedno lub dwa gładkie, brązowe nasiona. Strąki pozostają na roślinie przez okres zimy.
Krzew ten można formować do wybranej wysokości. Jest wyprostowany, ma silnie rozbudowany system korzeniowy co można wykorzystywać do wzmacniania terenu zwłaszcza, że rośnie nawet na piaszczystych, kamienistych terenach i jest odporna na wiatr. Można więc wykorzystywać ją do obsadzania nieużytków, wydm, skarp, jako wiatrochrony i zabezpieczenia przed eJest to niskopienne drzewo lub krzew o luźnej koronie. Jest mrozoodporne, ma niewielkie wymagania glebowe. Jest ozdobna z kwiatów, ma atrakcyjne owoce i ładnie przebarwiającymi się jesienią liście. Osiąga do 5 metrów wysokości i około 3 metrów szerokości. Kwiaty ma niewielkie, białe z odcieniem różu, zebrane w krótkie grona. Potrafią przetrwać wiosenne przymrozki aż do minus 5-7°C, pojawiają się równocześnie z liśćmi w kwietniu. Młode liście są brązowawe i biało owłosione, później stają się szarozielone. Jesienią przebarwiają się na atrakcyjną żółto-czerwoną barwę, stanowiąc dodatkowy kolorystyczny akcent w ogrodzie. Kwiaty są samopylne, ale warto posadzić przynajmniej 2 osobniki wtedy dodatkowo zachodzi zapylenie krzyżowe. Świdośliwa jest rośliną miododajną. Owoce są kuliste, purpurowoczerwone, dojrzałe są bardzo ciemne, prawie czarne, słodkie, smaczne, chętnie zjadane przez ptaki. Dojrzewają od końca czerwca przez cały lipiec. Są to więc jedne z pierwszych owoców pojawiających się w naszych sadach. Owoce są soczyste, o przyjemnym smaku, można je spożywać prosto z krzaka lub przetworzone: konfitury, dżemy, nalewki, kompoty, wina, można je też suszyć (suszone przypominają rodzynki), można je dodawać do ciast. Mają sporo właściwości leczniczych. Znajduje się w nich magnez, wapń, żelazo, flawonoidy, które wzmacniają serce i naczynia krwionośne.
Jest dobrym źródłem witamin A, B i C. Duża jest też zawartość składników mineralnych, zarówno makro-, jak i mikroelementów. Zawierają znacznie więcej żelaza (7x), wapnia (7x) manganu i potasu (4x) niż borówka wysoka (amerykańska), jest bogata w przeciwutleniacze, zwłaszcza w antocyjany.
Ze względu na silne właściwości przeciwutleniające świdośliwa może odegrać ważną rolę w profilaktyce wielu chorób, w tym nowotworowych. Jest skuteczna w profilaktyce i wspomaganiu terapii nadciśnienia tętniczego, ma wpływ na gospodarkę lipidową, w szczególności na obniżenie poziomu cholesterolu, w profilaktyce i wspomaganiu leczenia cukrzycy, zwłaszcza typu II, łagodzeniu stanów zapalnych i towarzyszącego im bólu. W medycynie ludowej sok ze świdośliwy stosowano do płukania jamy ustnej, gardła, w tym w bólach gardła, zapewne właśnie ze względu na działanie przeciwzapalne.
Świdośliwa nazywana jest często borówką kanadyjską ze względu na podobne owoce do borówki amerykańskiej, chociaż ma lepsze właściwości odżywcze. Może z powodzeniem ją zastąpić, bo jest łatwiejsza w uprawie, ma wcześniej owoce, jest bardzo słodka. Jest to takie małe jabłko (stąd nawet pochodzi jej łacińska nazwa).
Najlepiej rośnie na stanowiskach nasłonecznionych, w miejscach lekko zacienionych może słabiej owocować. Ma bardzo wysoką odporność na choroby i szkodniki, jest łatwa w uprawie, mało wymagająca, dobrze rośnie i obficie owocuje nawet na mniej zasobnych i średnio żyznych glebach, ale powinny być one dostatecznie wilgotne, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Nie lubi miejsc podmokłych, suchych oraz źle znosi duże zanieczyszczenie powietrza.
Świdośliwy można sadzić pojedynczo, w grupach, w kompozycji z innymi roślinami, nadają się na żywopłoty, szpalery, alejki.