Opis

• Ziomozielony
• Lubi intensywne cięcie
• Bardzo dekoracyjne owoce utrzymujące się przez całą zimę
• Piękne błyszczące liście

Jest jednym z niewielu zimozielonych krzewów w naszym klimacie. Spośród nich (mahonia, laurowiśnia, ognik szkarłatny, bukszpan, berberys gruczołkowaty, pieris japoński) jest najbardziej wytworny.
Liście tego krzewu znane są z wieńców adwentowych. Są podobne do liści mahonii. Mahonia jest wytrzymała na mróz, ostrokrzew może przemarzać, ale szybko się regeneruje. Trzeba zadbać o przytulne miejsce dla niego. Ostrokrzew z „Zielono mi cały rok” stoi na zewnątrz całą zimę w donicy i nie przemarza. Jest to też krzew odporny na cięcia i zanieczyszczenia. Lubi żyzną ziemię, ale może rosnąć na wapiennej, kamienistej.
Zimozielone, kolczaste , błyszczące liście i równie błyszczące czerwone owoce stanowią o urodzie ostrokrzewu. Ma w sobie niezwykłą szlachetność również w regularnym pokroju.
Ostrokrzewy to rośliny dwupienne to znaczy, że na oddzielnych roślinach rozwijają się kwiaty żeńskie i męskie. Na osobnikach żeńskich w maju i czerwcu pojawiają się białe, małe kwiatki. Jesienią tworzą się dekoracyjne, nieduże, kuliste lub podłużne owoce, które utrzymują się na gałęziach nawet całą zimę. Aby na krzewach pojawiły się owoce, należy w ogrodzie posadzić na kilka krzewów żeńskich jeden krzew męski. Jeśli zależy nam na dekoracyjnych owocach nigdy nie należy sadzić pojedynczych egzemplarzy. Osobniki męskie od żeńskich różnią się tylko kwiatami, a później owocami.

W krajach śródziemnomorskich i w Anglii ostrokrzew był uprawiany już w starożytności. Roślina była przedmiotem kultu. Wierzono, że odstrasza pioruny i złe moce.Z drewna ostrokrzewu Celtowie wyrabiali włócznie. Współcześnie też zauważa się niezwykłość ostrokrzewu: różdżka Harry’ego Pottera wykonana była z drzewa ostrokrzewu. Liście, kwiaty (zbierane wiosną) i owoce (zbierane późną jesienią) były wykorzystywane w medycynie ludowej w leczeniu kataru, gorączki, reumatyzmu. Ma właściwości moczopędne, wykrztuśne, uspokajające.